Artist statement

Karl Karlas (1991) onderzoekt de ingewikkelde verhouding tussen mens en natuur. Door artistiek onderzoek probeert hen de grenzen tussen deze ogenschijnlijk verschillende domeinen te laten vervagen.

Karlas is daarnaast gefascineerd door het verstrijken van de tijd, de sporen die dat nalaat en de verandering die het teweegbrengt bij beide. Centraal in diens praktijk staat daarom het gebruik van overgebleven materialen, afkomstig van zowel mens als milieu. Deze overblijfselen dienen als symbolen en vatten voor Karlas de essentie van onze complexe relatie met de natuurlijke wereld samen. Door ongelijksoortige materialen met elkaar te verweven, wil Karlas een gevoel van harmonie en ambiguïteit oproepen en de toeschouwer uitnodigen om na te denken over het delicate evenwicht dat bestaat tussen de mensheid en onze omgeving. De kunstwerken van Karlas roepen vragen op over de grenzen tussen het natuurlijke en het kunstmatige door ze op onverwachte manieren met elkaar te verbinden en streven ernaar contemplatie uit te lokken over de impact van menselijke activiteit op de natuurlijke wereld.

 

Scroll down for English

Artist statement

Karl Karlas (1991) explores the intricate dance between humanity and the natural world.  Through artistic research they endeavor to blur the boundaries between these seemingly distinct realms

Additionally Karlas is fascinated by the passage of time, the traces it leaves and the changes it brings about in both domains. Central to his practice is therefore the use of leftover materials, originating from both humans and the natural world. These remnants serve as potent symbols, encapsulating the essence of our complex relationship with nature. By interweaving disparate materials, Karlas aims to evoke a sense of harmony and ambiguity, inviting viewers to reflect on the delicate equilibrium that exists between mankind and our environment. Karlas' artworks raise questions about the boundaries between the natural and the artificial by connecting them in unexpected ways and aim to provoke contemplation about the impact of human activity on the natural world.

Het feest der gemaskerden (2020), Fotografie door Fenna Jensma