Artist statement
Karl Karlas (1991) is beeldend kunstenaar en laat zich inspireren door het verstrijken van de tijd en de sporen die dat nalaat. Het fascineert hen hoe dit verandering teweegbrengt bij mens en natuur. Soms worden deze sporen pas na vele jaren zichtbaar; zoals stalactieten en stalagmieten in een grot. Soms verdwijnen deze sporen langzaam weer, zoals een pad in het bos dat na verloop van tijd weer dichtgroeit. Een andere keer zijn het vluchtige sporen die door regen en wind worden weggevaagd of de volgende dag door mensen worden opgeruimd, zoals bladeren of sigarettenpeuken op de grond in een park, veren van een vogel of aangespoelde stukjes plastic.
Karlas is geïnteresseerd in restmaterialen van mens en natuur, in het werk leidt dit tot combinaties van duurzame en/of upcycled materialen. Sommige bij toeval gevonden, andere met opzet verzameld. Veelal materialen die de meeste mensen als afval beschouwen. Zo wordt inspiratie gehaald uit verpakkingsmateriaal, de resten van een verlaten vogelnest of het overtollige materiaal van de verbouwing van een huis. Volgens Karlas ligt er in deze sporen altijd een nieuw verhaal verborgen.
Karlas is met name gefascineerd door het ‘nog-niet-weten’ en werkt intuïtief, dit leidt vaak tot innovatieve combinaties van materialen. Deze komen voort uit associaties en experimenten die ondernomen worden tijdens het artistiek onderzoek. Het materiaal is hierbij het vertrekpunt en de leidende factor. Met een buitengewoon gevoel voor verbeelding worden antwoorden op vraagstukken en esthetiek in het dagelijks leven nagestreefd.
De sculpturen en installaties die hieruit voortkomen laten een kruising zien tussen realiteit en surrealiteit. Het werk roept vragen op over de grenzen tussen het natuurlijke en het kunstmatige door ze op onverwachte manieren met elkaar te verbinden.
Scroll down for English
Het feest der gemaskerden (2020), Fotografie door Fenna Jensma
Artist statement
Karl Karlas (1991) is a visual artist who draws inspiration from the passage of time and the traces this leaves behind. Them is fascinated by how this brings about change in both humans and nature. Sometimes these traces only become visible after many years; like stalactite and stalagmite. Sometimes these traces will slowly disappear again, such as a path in the woods that over time closes with the undergrowth once again. Yet other times they are fleeting traces that are wiped away by rain and wind or picked up by people the next day, such as leaves or cigarette butts on the ground in a park, feathers of a bird or pieces of plastic that have washed ashore.
Karlas is interested in leftover materials from both humans and nature. Some found by chance, others collected deliberately. Mostly material that the majority of the people would consider to be waste. For example, inspiration is taken from packaging material, the remains of an abandoned bird's nest or the surplus material from the renovation of a house. According to Karlas there is always a new story to be found in these traces.
Karlas is specifically fascinated by the ‘not-yet-knowing’ and works intuitively which means that choices are made instinctively during the artistic research process. This leads to innovative combinations of sustainable and/or upcycled materials. When conducting artistic research the materials are the starting point and guiding element. With a strong sense of imagination answers to questions and aesthetics in everyday life are pursued.
The resulting sculptures and installations show a cross between reality and surreality. The work raises questions about the boundaries between the natural and the artificial by connecting them in unexpected ways.